Vandaag hadden we een mooie viering gepland.
Jubilarissen
bij het St. Caecilia kerkkoor in Oudewater.
22 November, is het patroonsfeest van de
heilige Caecilia!
Wat
we ook te vieren hebben is een 70 jarig zangjubileum!
Na
Zilver, Robijn, Goud, 60 jaar, 65 jaar nu 70 jaar zingen voor de Heer, een unicum!
Wim
Stijnman. 70 jaar koorlid van het Sint Caecilia koor.
En
nog steeds enthousiast!
Het is 1950. De tijd van het Rijke Roomse leven.
Wim Stijnman meldt zich aan bij het Oudewaterse
herenkoor Sint Caecilia.
Nu is hij nog als enige over van de drie
Stijnmannen, Dré is overleden na 50 jaar bij het koor te hebben gezongen en
broer Adri is vorig jaar overleden in het jaar dat ook hij de 70 jaar koorzang
had bereikt.
Wim is met zijn bijna 86 jaren nog
steeds goed bij stem en is nog onmisbaar in ons koor. Zijn loopbaan als zanger
is al eerder begonnen, n.l. bij het jongeren koor, als je deze 5 jaren
er nog bij optelt dan wordt het nog imposanter!
Wim was altijd aanwezig. Problemen met
zijn mobiliteit hebben hem nooit belemmerd om naar het koor te komen.
Echtgenote Alie was daarbij altijd zijn grote steun.
Bij het koor is het gebruikelijk om
feestelijke gebeurtenissen op te luisteren met een lied, zo heb ik een paar
stukjes gekopieerd uit Wim zijn c.v.. Dit geeft een aardig inzicht in de
prestaties die Wim in al die jaren voor het koor heeft geleverd.
29
nov.1975, Bij Wim zijn zilveren zang jubileum:
Dit loflied kunnen we het
best psalmodiëren,
Als we onze voorzanger echt stijlvol willen eren.
Want wie kan onze kerkzang
fraaier intoneren,
Nu vijf en twintig jaar al, en dat zonder mankeren!
Wilhelmus een der vele zonen
Van bakker Stijnman, allen zwelgend in tonen.
Wie denkt niet aan de
jongelingen in de oven?
Ook dezen laten zich bepaald geen kooltje stoven!
19
nov 1988, Bij zijn zilveren huwelijksfeest.
Wie werd niet door Wims
gezang geëlektrificeerd?!
Zo heeft hij met Ali B. een
duo geformeerd!
’t Vriendenkoor zong Gruber,
dat het dreunde door de kerk,
En vandaag, voor ’t zilv’ren
paar, was ’t krek hetzelfde werk!
21
april 1990, Bij het 40 jarig jubileum van de drie Stijnmannen:
Wie is de stut en steun der
bassen,
Kent ied’re noot van heel
ons repertoire?
Dat is Wim, een vocalist van
klasse,
Ja, en dat ook al weer
veertig jaar!
20
feb 2000, Pro ecclesia voor Wim en Adri
We gaan hier verhalen over
des Stijnmans stiel.
Hoe dat zij zonder dralen en
ook met hart en ziel.
Elk meer dan vijftig jaren
al zingen in ons koor.
De kerkelijke schare is hen
daar dankbaar voor.
28
april 2000, Ook maatschappelijk is Wim geëerd met een Koninklijke
onderscheiding:
Vanuit Rome is ontvangen
‘t Kerk’lijk “Pro Ecclesia.”
En vandaag is omgehangen
Zeg maar gerust “Pro
Regina.”
19
sept. 2010, Bij het 60 jarig koorjubileum van Wim:
Zo’n tien jaar
geleden, zongen we ook dit lied.
Dat is nu het
verleden, en was toen het verschiet.
Je gouden
ereteken wordt nu een diamant.
Nog een paar
honderd weken en ’t wordt een groeibriljant.
7
nov 2015, Bij Wim zijn 65 koorjaren:
Met dank voor al die vijf en
zestig jaren,
dat je de Heer en kerk trouw
hebt gediend.
Daarom willen wij hier wel
openbaren,
dat, as ét effe kan, ja
dan,…… as ét effe kan, ja dan,
heb je hier de hemel al verdiend.
As ét effe kan,…… as ét effe
kan,…… as ét effe kan,
heb je hem dik verdiend!!
Dit overzicht vertelt niet alles over
Wim, maar geeft zo wel een indruk van wat hij voor ons koor al heeft betekend
en hopelijk nog vele jaren mag blijven betekenen. En dan maken we vast weer een
lied voor hem!
Secretaris St. Caeciliakoor: Arnold Klever